κατευορκώ

κατευορκῶ, -έω (Α)

(επιτ. τ. τού ευορκώ*)

ορκίζομαι ειλικρινά, ορθά, σε αντιδιαστολή με το επιορκώ*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + εὐορκῶ «δίνω ειλικρινή όρκο»].